Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΕΔΕΣΣΗΣ-ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΠΕΛΛΗΣ & ΑΛΜΩΠΙΑΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΕΔΕΣΣΗΣ
ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


Τμήμα του Ακάνθινου Στεφάνου, τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, τμήμα Σπόγγου, λίθων από τον Πανάγιο Τάφο και τμήμα Χλαμύδας από το φρικτό μαρτύριο του Ιησού Χριστού.

Πρόγραμμα Ακολουθιών

28/3 Παρασκευή:
4:45μ.μ. Υποδοχή των Αχράντων Παθών Του Κυρίου.
5:00μ.μ. Α ́Ακολουθία Χαιρετισμών
7:00μ.μ. Β ́Ακολουθία Χαιρετισμών 9:30μ.μ. Ιερά Αγρυπνία

29/3 Σάββατο:
07:30π.μ. Θεία Λειτουργία
12:00π.μ. Ευχέλαιο
5:00μ.μ. Εσπερινός

30/3 Κυριακή:
07:30π.μ. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία
12:00π.μ. Παράκληση
5:00μ.μ. Μικρό Απόδειπνο- Χαιρετισμοί Υπεραγίας Θεοτόκου
9:30μ.μ. Νυχτερινή Προηγιασμένη


31/3 Δευτέρα
07:30π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία


Αναχώρηση Αχράντων Παθών του Κυρίου

Ο ναός θα παραμένει ανοιχτός από τις 07:00π.μ. μέχρι τις 00:30 το βράδυ.








ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ



Η Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Αίγιο Αχαΐας   Η Βασιλική και Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή  των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας είναι ένα από τα πιο ιστορικά και σημαντικότερα μοναστήρια της Πελοποννήσου με μεγάλη εθνική προσφορά.

H Ιστορία της μονής αρχίζει με τον Όσιο Λεόντιο, που υπήρξε και o κτήτοράς της. O Όσιος Λεόντιος γεννήθηκε περί το 1377 στη Μονεμβασιά της Λακωνίας. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια.

Ήταν υιός του Ανδρέα Μαμωνά δούκα της Μονεμβασίας και της Θεοδώρας Παλαιολογίνας, κόρης του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Δ΄ Παλαιολόγου. Μετά τον θάνατο της μητέρας του έγινε μοναχός. Γύρω στα 1415-1420, φεύγει από το Άγιον Όρος και έρχεται στο όρος Κλωκός, βόρεια του Αιγίου και στη θέση, που σήμερα είναι το «Παλαιομονάστηρο» με τον απότομο βράχο, όπου και φτιάχνει το ασκηταριό του.

Στη συνέχεια, με την συμπαράσταση των θείων του Θωμά και Δημητρίου Ιδρύει μεγαλοπρεπές μοναστήρι περί το 1450. Ο θαυμασμός των Παλαιολόγων για την αρετή του οσίου Λεοντίου ήταν μεγάλος και έτσι, δωρίζουν στη μονή τα Άχραντα Πάθη του Χριστού, δηλαδή τεμάχια από το Τίμιο Ξύλο, το ακάνθινο Στεφάνι, την Χλαμύδα, τον Κάλαμο, τον Σπόγγο, τα καρφιά, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα.

Η αρχική αυτή μονή του Αρχάγγελου Μιχαήλ, καταστράφηκε δύο φορές από τους Τούρκους το 1500 και 1620. Μετά τη δεύτερη αυτή καταστροφή κτίζεται η νέα μονή στη σημερινή επίπεδη τοποθεσία κοντά στον Σελινούντα ποταμό, επ’ ονόματι των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και γίνεται πλέον γνωστή ως μονή των Ταξιαρχών, Καταστρέφεται και πάλι το έτος 1772 από τους Τουρκαλβανούς κατά τα Ορλωφικά.

Τα «Άχραντα Πάθη»

Σε διάστημα τριών ετών -δηλαδή το 1775-κτίζεται με τη σημερινή της μορφή η Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Το Καθολικό της είναι σταυρόσχημο, τετρακίωνο, καμαρωτό, με οκταγωνικό τρούλο και μαρμαροσκάλιστα παράθυρα. Στολίζεται με αγιογραφίες των Δ.Κ. Φάνελλη, Α. Μανέλη και Ι. Οικονόμου.

Κατά την Τουρκοκρατία, η μονή ήταν πνευματικό κέντρο και εθνικός Προμαχώνας. Μόλις κηρύχθηκε η επανάσταση, οι μάχιμοι μοναχοί της μονής κατέβηκαν στο Αίγιο και κατατάχθηκαν στο επαναστατικό σώμα του Γερμανού που πήρε μέρος στην πρώτη πολιορκία του Πατρινού
κάστρου. Τον Μάιο του 1821 η μονή των Ταξιαρχών γίνεται αποθήκη τροφίμων, διαφόρων πολεμοφοδίων μέχρι το 1827. Έτσι από την αρχή ως το τέλος του μεγάλου Αγώνα, η μονή των Ταξιαρχών υπήρξε μια αξιόλογη επαναστατική εστία. Ιδιαίτερη είναι η υλική προσφορά της μονής στην επανάσταση του 1821. Στον χειρόγραφο κώδικα του μοναστηριού αναγράφονται με λεπτομέρεια τα χρηματικά ποσά, τα ασημικά κλπ, που δόθηκαν για τον αγώνα και μάλιστα πολλές φορές ύστερα από δανεισμό γιατί το μοναστήρι ήταν χρεωμένο με μεγάλο τόκο.

Στον αιώνα μετά την απελευθέρωση, η μονή γνώρισε άνθιση. Έφτασε να έχει μέχρι 150 μοναχούς και μοναχοπαίδια. Είχε γίνει μια πολυάνθρωπη μοναχική κοινότητα, με μεγάλη κοινωνική προσφορά. Στις μέρες μας έχει μικρό αριθμό μοναχών, οι οποίοι πιστοί στην Ορθόδοξη μοναχική παράδοση, συνεχίζουν την μακραίωνη ιστορία και προσφορά της μονής.

Αποτελούν πνευματικό θησαυρό και καύχημα της μονής. Δώρο των Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγων στον κτήτορα της μονής, ανεψιό τους, Όσιο Λεόντιο,

Μέσα σε υστεροβυζαντινό κιβώτιο φυλάσσονται τεμάχια Τίμιου Ξύλου, ακάνθινου Στεφάνου, Χλαμύδας, λίθων από τον Πανάγιο Τάφο. Οι χριστιανοί της περιοχής τρέφουν μεγάλη ευλάβεια στον μεγάλο αυτό θησαυρό της πίστης, ώστε ανέκαθεν όταν έχουν προβλήματα επιδημιών, ξηρασίας κλπ, ζητούν τη μεταφορά των "Αγίων Παθών" στο χωριό τους.